Buurtschap de Papiermolen komt weer tot leven

Zaterdag 14 september, 11.00 – 17.00,
Buurtschap de Papiermolen komt weer tot Leven

Openluchtzwembad de Papiermolen, Papiermolenlaan 3 in Groningen

Routegids Papiermolen – Plek met drie gezichten (pdf)

Toen het zwembad de Papiermolen in het kader van de wederopbouw en voortuitgang in de jaren vijftig werd aangelegd, werd daarvoor wel een bijzonder buurtschapje van de kaart geveegd. Veel Groningers hebben nog herinneringen aan ‘Papiermolen’,  het half-landelijke buurtje tussen  Sterrebos en Hoornsediep. Vele stadjers hebben ommetjes gemaakt vanaf de Hereweg, achter het kerkhof langs en dan door het buurtje en het witte bruggetje weer terug naar de Stad.

Noord-Willemskanaal t.h.v. Helperdiepje : met witte bruggetje over Helperdiepje. Bron: Groninger Archieven, 1785_01352.

Op open Monumentendag komt het buurtschap ‘Papiermolen’ weer tot leven. Het zwembad de papiermolen opent vandaag haar deuren, en met een rondgang door de baden en de zonneweide wordt de bezoeker terug in de jaren 50 geleid.  Historische foto’s op groot formaat en  een kleine tentoonstelling met maquettes geven informatie over wat hier toen stond.

Maar deze plek kent nog een diepere historische gelaagdheid. Het buurtschapje was al rond 1750 geleidelijk aan gegroeid rondom de Papiermolen die in een van de oksels van het vestingwerk Helperlinie werd opgericht (1733) door Wessellus Sevensteern.  Een van de redenen was daarvan dat op deze plek water van prima kwaliteit kon worden opgepompt, ook reden waarom later het monumentale zwembad op deze plek kwam te staan. Na afbraak van de molen werd het buurtje zelfvoorzienend en geliefd bij schilders van bijvoorbeeld de Ploeg, die dit idyllische plekje vastlegden.

Buurtschap De Papiermolen in 1953. Bron: Groninger Archieven, 1795_00472.

Tijdens de rondgang is er aandacht voor het monumentale na-oorlogse bad zelf, de pas gerestaureerde schilderingen op de tribune, het wel en wee van  de 18^e eeuwse papiermolen en het natuurlijk buurtschapje dat hier tot in de jaren vijftig heeft gestaan. De rondgang eindigt met het beklimmen van  het slakkenhuis, waar je vroeger de kleedkamers door bereikte. Dan kan ook nog  een bezoekje worden gebracht aan de orginele én nog werkende bezinkbakken in de kelders van het complex.